Oeganda: Groen en gevaarlijk ?

Vooraf wist ik ook niet precies wat ik moest denken toen Dominique vertelde dat ze naar Uganda wilde om daar vrijwilligerswerk te gaan doen. Nu ik er geweest ben kan ik zeggen dat het een prachtig land is! Zonder echte problemen voor de reiziger.

Download mijn placemarks van Oeganda voor Google Earth

Uiteindelijk kozen we voor 3 weken vakantie en daardoor 'slechts' 3 weken vrijwilligerswerk. Tickets geboekt, backpackershostel geregeld en toen kregen we opeens permits aangeboden door Habari Travel voor een bezoek aan de berggorilla's. Die kans kunnen we natuurlijk niet laten lopen. We hebben er toen direct een 10 daagse safari omheen geboekt en de reis was compleet. Vanuit de hoofdstad Kampala was het eerste park dat we bezochten Lake Mboro National Park.



Dit is het enige park in Oeganda waar zebra's voorkomen. Verder hebben we ook hippo's, warthogs, elanden, impala's, Uganda kobs, waterboks, topi's, visarenden en vele andere dieren gezien. 's Nachts kwamen de warthogs en hippo's rondom de tent grazen. Dat is moeilijk slapen zo'n eerste nacht. Je hoort alles...

Het volgende en direct ook belangrijkste doel was Bwindi Inpenetratable Forrest. Hier bevinden zich 300 van de in totaal nog 600 berggorilla's van de wereld. Voor $280,- per persoon (puur voor permit) mag je een uurtje bij de gorilla's kijken. Een investering die absoluut de moeite waard is. Er mogen maar 6 mensen per groep (3 stuks) per dag naar de gorilla's en wij zullen nooit vergeten dat we op 19 juli 2002 aan de beurt waren om de H-b groep te bezoeken.

Na 59 minuten is de tijd ook echt aangebroken om te vertrekken. Toen kwamen we ook nog een Moeder met een peutertje tegen, waardoor we alle 9 leden van de groep hebben gezien. Films van 1600 asa zijn absoluut aan te raden, tevens een 300 mm lens en een vaste hand. Veel foto's zijn mislukt door de moeilijke omstandigheden, maar er zitten gelukkig ook een paar hele fraaie bij.

Hoewel deze bovenstaande foto er qua kwaliteit heel anders uitziet dan de rest, is ook deze perfecte van onze hand. Dat is het geluk wat je moet hebben. Prachtig die enorme kop. Bekijk een filmpje van de silverback (336 kb) of van moeder en dochter (1.1 mb). Hiervoor heb je de Quicktime plugin nodig.

Terug in het kamp hadden de reisleidsters van de safari een lokale dansgroep geregeld voor ons. Een groep van maarliefst 60 weeskinderen danste voor ons. Veruit de meest indrukwekkende van de 3 voorstellingen die we hebben gezien. Emotie bij iedereen. Dit meiske was, ondanks de ellende die ze wellicht al heeft meegemaakt, enorm enthousiast en vooral ook gemeend in haar presentatie.

Ook op Bushara Island in Lake Bunyonyi (bij Kabale) werden we getrakteerd op lokale dans. In een prachtige setting werd er flink gedanst en gesprongen. Dominique en Hope deden even mee.

Alle dieren tellen mee, maar deze tellen dubbel: Prachtige naam voor deze beesten. Dit is een van de mooiste, maar we hebben ze ook nog met veel bredere hoorns gezien, tot wel bijna anderhalve meter.

Bananen, suikerriet, koffie en thee wordt het meest verbouwd. Prachtige uitzichten leverde dat vaak op als we met onze eigen bus naar het volgende park reden. De theeplantages zijn veelal eigendom van steenrijke Indiers.



Vanuit Lake Bunynyi gingen we verder naar Queen Elizabeth National Park. Omdat voor Murchinson Falls een negatief reisadvies gold vanwege de rebellen-activiteit is dit het grootse park dat we bezocht hebben.



Met videocamera en fototoestel in de aanslag gingen we direct na aankomst alweer op gamedrive. Al die eerst poging zijn we allerlei dieren tegen gekomen. Zoals je hieronder kunt zien hebben we 'the big five' nu compleet: olifant, leeuw, luipaard, buffel en neushoorn. (de luipaard zagen we wel van erg ver en de neushoorn zagen we reeds in Nepal)





De hippopotamus (nijlpaard), kortweg hippo genoemd is een van de gevaarlijkste dieren. Er vallen jaarlijks meer doden door deze dieren dan door leeuwen of krokodillen. Er zijn er in dit park zo'n 4000 van !



Slechts een leeuw gezien en dan ook nog een hele oude, maar goed we hebben hem gezien. Hiervoor zijn we 2 keer speciaal op gamedrive geweest: uren gezocht !

In de parken zijn enkele kleine dorpjes waar de mensen leven van de visvangst of zoutwinning (uit kratermeren). Ze wonen als het ware tussen de wilde dieren en voor hun is het een normale dag. Het leven gaat altijd door, ook in het 'weekend'.

Zo'n 50 olifanten zagen we opeens tegelijk vlak bij het water (Lake Albert). Normaal leven ze in groepen van zo'n 12 leden, maar in de regentijd kunnen ze wel met 200 stuks een groep vormen. In dit park zijn ruim 1000 olifanten.

De mannetjes (bull genaamd) leven apart van de moeders en kinderen. Boven een van de oudste heren en hiernaast een moeder met een van de jongste fantjes. Als laatste park bezochten we nog Kibale Forrest (nabij Fort Portal) maar de Chimpansees waar we uren naar op zoek zijn geweest zijn niet gevonden...

Na de safari was het tijd om rustig aan te doen. Een paar dagen kamperen op Bugali eiland in Lake Victoria (grootste meer van Afrika). We verbleven op Hornbill campsite, gerund door een Nederlander. Hiernaast de rare vogel waar dit tropische plekje naar vernoemd is.

Vooraf was ik een beetje bang over de vakantie en werkplannen, maar al op de eerste dag was mijn menig herzien. De mensen zijn erg aardig en behulpzaam. Weinig ellende als armoede, aids, malaria of straatkinderen gezien. Weinig blanken in een land waar waarschijnlijk minder dan 5000 toeristen per jaar naar toe gaan. In feite is het ongeveer hetzelfde als de andere landen die we bezocht hebben, echter is hier geen cultuur, zoals tempels van Maya's of Boedhisten. Maar de gorilla's zijn al een reden op zich om dit land te bezoeken !

< Maya Route - Japan >